دوست پنج شنبه 84/9/3 ساعت 12:37 عصر دوست دوست را کامل می کند.همانگونه که یک نیمه نیمه دیگر را.اما یک نیمه در نیمه دیگر حل نمی شود .محو نمی شود.نابود نمی شود. این شبیه شدن ها مساله ایست که باعث می شود ما غالبا تنها بمانیم... ما می خواهیم کسی با ما باشد که "ما" نباشد.دستگیرنده ما باشد و دستگیرنده اش باشیم.هشدار دهنده به ما باشد و هشدار دهنده به او باشیم.بیدار کننده ما و بیدار کننده اش... ...خیلی ها می آیند به طرف تو و مجذوب می شوند و مغلوب.و بعد ناگهان می بینی که تکیه کلامهای تو را حرکات تو را طرز حرف زدن تو را و حتی سلیقه تو را در غذا خوردن و دوست داشتن این یا آن میوه و شیرینی تقلید می کنند. اینها هرگز دوستان خوبی نمی شوند. تو نیمه مکمل خود را می خواهی نه سایه خود را. نه شبح خود را. نه شبیه خود را... رفیقی که دایما تو را تایید می کند یا تحسین اسیر است نه رفیق... نوشته شده توسط: چه فرقی میکنه ؟ نوشته های دیگران ()